Zaterdag 5 april was het zover: de allerlaatste wedstrijd van het seizoen voor Flash Nieuwleusen D2. We waren al kampioen (hebben we het al gezegd? Kampioen!), maar er moest nog wel even tegen SVM D1 gespeeld worden – de nummer 5 van de competitie. In Marknesse werden we meteen al warm onthaald met een grote foto van ons én felicitaties. Klasse van SVM!
Celine viel helaas geblesseerd uit, maar stond samen met Manon en Iris de Weerd als een heus supportersorkest langs de kant. Aanmoedigen konden ze als de beste!
De eerste set begonnen Eline Meijerink, Iris Dunnik, Anne-Karlijn Schuurman, Lotte Nooijen, Sarina Massier, Geanne Steenhuis en natuurlijk Korien Hovenga met een gezonde dosis kampioensvibe, maar SVM dacht niet mee te werken aan een feestje. Hun blokkering zat potdicht, terwijl wij nog een beetje op halve kracht draaiden. Ondanks harde knallen van Iris, Sarina, Lotte en Geanne, en slimme balletjes van Anne-Karlijn, verloren we met 20-25. Ach ja, opwarmertje.
Set 2? Die was wél voor ons. We begonnen met Iris Kooiker, Iris Dunnik, Anne-Karlijn, Lotte, Lisa, Sarina en Korien. Lisa knalde ons de set in met een serve waar je u tegen zegt en Geanne droeg ook haar steentje hierin bij. Met mooie aanvallen en tactisch spel pakten we ‘m met 25-16. Bam!
In set 3 begonnen Eline, Iris Dunnik, Anne-Karlijn, Joanne Nijkamp, Lisa, Geanne en Korien. We waren weer even vergeten dat we kampioen. Het was rommelig, we misten wat pit, en SVM maakte daar handig gebruik van. Ondanks mooie serves van Eline en harde slagen van Lisa, ging deze set met 20-25 naar de tegenpartij.
Maar kampioenen geven niet op, hè. In set 4 kwam de focus terug. Lotte deelde killblocks uit, Iris Kooiker prikte balletjes op maat, de verdediging zag een keer alle hoeken in het veld en functioneerden weer als stofzuigers. Of te wel: het hele team liep weer te shinen. Resultaat: 25-18 winst.
Set 5: alles of niets. Lisa beukte het eerste 2 punten keihard in, Lotte ramde de derde erin, en de rest vocht voor elke bal. Na een paar zweetmakende rally’s trokken wij aan het langste eind: 15-11. Eindstand: 3-2 winst.
En hoe vier je dat? Met champagne, bier en natuurlijk alcoholvrij voor de zwangeren en BOB in de kleedkamer en een gezellige Italiaanse afsluiter natuurlijk. Dat laatste had SVM ook bedacht, want we kwamen elkaar tegen in de Italiaan.
Volgend seizoen wordt het team wat anders, maar dit seizoen vergeten we nooit.
Eén team, één taak, en dat was: kampioen worden. Missie geslaagd.
Op naar de derde divisie!