De dagen worden korter, en als je om 18 uur pas moet spelen, kom je in het schemerdonker aan bij de uithal waar je verwacht wordt. In de tweede uitwedstrijd op rij, mochten we nu naar Emmen, en als je op de snelweg even niet oplet, zit je zomaar in Duitsland….. Bij de hal aangekomen, wordt er nog gespeeld op de velden en moet de zaal nog worden omgebouwd. Even later komen ook de auto’s met speelsters binnen en kunnen we nog even aan de koffie en thee, voordat we beginnen met de voorbereiding. Ja, de voorbereiding op wat?

De wedstrijd uiteraard, zult U denken, en ja dat is uiteraard ook zo. Maar ondertussen zijn we ook al bezig met het avondprogramma, want het is de dag van het teamfeest van D1, dus dat belooft een mooie afsluiting van de dag (nacht) te worden.

Maar eerst de wedstrijd!

Het werd een lange wedstrijd met een speeltijd van ruim twee uur. Tenminste, speeltijd op papier, want de tegenstander van vandaag vindt het nodig om bijna bij elke beslissing van de scheidsrechter waar ze het niet mee eens zijn, verhaal te gaan halen. Normaliter zou ik daar niet snel over schrijven, en je hoeft het er ook altijd niet mee eens te zijn (zijn wij ook altijd niet), maar dit werd op een gegeven moment zelfs gênant. Maar goed, de wedstrijd werd er tussendoor gewoon gespeeld en wat een compliment voor onze Flash-meiden, die bleven gewoon rustig bezig met het eigen spelletje.

Set 1 en 2 verliepen voor ons voorspoedig. Emmen’95 had moeite met onze service en kon hun kanonnen niet goed in stelling brengen. Daardoor konden wij de blokkering goed zetten en zelf steeds makkelijk onze side-outs scoren. Met 21-25 en 24-26 kwamen we dan ook op een 0-2 voorsprong. Die tweede leek wat krapjes, maar dat voelde niet zo, die maakten we net op tijd dicht.

In set 3 en 4 lieten wij de servedruk wat los en dat kwam ons duur te staan. Emmen kwam nu beter aan het aanvallen toe en daar hadden we moeite mee. Met -18 en -13 wonnen zij dan ook verdiend deze sets (2-2).

De tiebreak, met het teamuitje in het vooruitzicht, maakte nog weer wat bij ons los, want Flash wist de tiebreak na een aanvankelijke achterstand, om te buigen naar een veldwissel op 7-8 voor. Een paar goede blokpunten hielpen ons daarna naar de set- en wedstrijdwinst: 10-15 (2-3). En wat is het dan heerlijk om na het laatste punt je te realiseren dat het weer flikken!

De rest van de avond werd natuurlijk een stuk leuker met de winst in de tas, en onze feestcommissie had leuke dingen bedacht, en begon al op de parkeerplaats in Emmen, voordat we terug reden naar Nieuwleusen. Details hierover blijven uiteraard binnenskamers: “wat ’n mooi’n dag!”